De lachende man

Met pretogen en opgetrokken wenkbrauwen lacht een man zijn scheve tanden bloot. Deze kop is geen portret, maar een karakterstudie of tronie van een lachende man. Rembrandt schilderde hem toen hij in Leiden woonde en nog een heel gelijkmatige stijl had. Opvallend genoeg schilderde hij deze kop met ongelofelijk vlotte penseelstreken – de stijl waar hij later beroemd mee zou worden. Op sommige plaatsen kraste Rembrandt in de natte verf en zien we de ondergrond: een koperplaatje, dat met bladgoud is bekleed.